مقایسه میزان غلظت عنصر روی در سرم افراد مبتلا به دیابت نوع 2 با افراد گروه شاهد به روش جذب اتمی

بیماری دیابت از بیماریهای شایع در جوامع پیشرفته است که در آن گلوکز پلاسما بالاتر یا مساوی 140 میلی گرم در دسی لیتر است. این بیماری دارای سیر پیشرفت کننده است و اختلالات خفیف تا شدید بر اعضای بدن بسته به شدت بیماری، از جمله قطع اعضای بدن، کری و غیره بر جای می گذارد.لذا بررسی در زمینه های مختلف جهت نیل به کاهش عوارض یا یافتن علت های اساسی ایجاد این سندرم از اهمیت زیادی برخوردار است.روی (Zn) از جمله عناصری است که به میزان جزی در بدن یافت می گردد. با این وجود نقشهای مهمی را در بدن به عهده دارد و به عنوان کوفاکتور در فعالیت اکثر آنزیمها نقش ایفا می کند و کمبود یا افزایش مقدار Zn در بدن می تواند سبب بروز علایم مخصوص به خود گردد.Zn یکی از اجزای تشکیل دهنده انسولین ایزوفان است که در افراد دیابتی نوع یک (IDDM) مصرف دارد. این عنصر Zn در اثر انسولین بر تجمع چربی نقش مهمی دارد و روی هورمونهای تیروییدی به ویژه T3 اثر دارد. Zn در فعالیت گروهی از آنزیم ها همانند سوپراکسیددسموتاز، گلوتاتیون ردوکتاز و کاتالاز که در افراد مبتلا به دیابت نقش مهمی دارند و نیز روی فعالیت آنزیم 17- بتاهیدروکسی استرویید دهیدروژناز که مسوول تبدیل آندروستن دیون به تستوسترون است تاثیر دارد. کاهش فعالیت آنزیم اخیر در افراد دیابتی باعث کاهش مقدار تستوسترون، پرولاکتین و دی هیدروتسترسترون در خون آنها می شود.با توجه به اثرات Zn در بدن و ارتباط آن با دیابت، لازم آمد تا تحقیقی از نوع آینده نگر روی افراد دیابتی انجام شود که نتیجه آزمایشها با دستگاه طیف سنجی جذب اتمی روی سرم این افراد نشان داد که به طور محسوس و معنی داری غلظت Zn در سرم بیماران NIDDM نسبت به گروه شاهد پایین بوده و این مسأله برای اولین بار در تیپ ایرانی به اثبات رسید.